(از آنجا که این متن را برای یک مصاحبه آماده کرده بودم، بسیار موجز است )
آیا دیانت بهائی از ادیان توحیدی عالم است؟ آیا بهائیان به وجود خداوند معتقد هستند؟ آیا چنانچه برخی بیان میکنند، بهائیان حضرت بهاالله را ذات حق میپندارند؟
در دیانت بهائی از خداوند با عنوان ذات غیب منیع لا یدرک یاد شده است، یعنی ذاتی که از انظار غایب است و خارج از حیطه ادراک بشری ما قرار دارد. این توصیف از ذات الهی در ادیان دیگر هم آمده است: فی المثل در قرآن: (انعام 103):
لا تدرکه الابصار و هو یدرک الابصار
حضرت بهالله میفرمایند:
حق را مقدس از كل مشاهده كن اوست مجلي بر كل و مقدس ازكل اصل معني توحيد اينست كه حق وحده را مهيمن بر كل و مجلي برمراياي موجودات مشاهده نمائيد.
پس از آنجا که ما قادر به درک خداوند نیستیم، نباید تصویری در ذهن خود از خداوند بسازیم و فی المثل او را به صورت یک انسان تجسم کنیم. به طور کلی مخلوق قادر به درک خالق خود نیست ، همانند میزی که نجاری او را خلق کرده باشد، میز از درک نجار قاصر است. پروردگاری که درکش خارج از حیطه و توان ماست، خالق انسان و کیهان و آنچه در اوست میباشد و علت این آفرینش عشق بوده است. عشق خالق به مخلوق و به شناخته شدن توسط مخلوق.
از مطالعه آثار ادیان الهی اینطور مشخص میشود که خداوند برای اینکه ما او را بشناسیم و در راه عرفان او گام برداریم، ما را بدون هادی و رهنما نمیگذارد. هر گاه که بشر از راه عرفان حق به دور افتاد، پروردگار مظهر ظهوری میفرستد و و تعالیم و وصایای جدیدی برای نوع بشر میفرستد. مظاهر ظهور همان نفوس مقدسه ای هستند که حامل وصایا و نصایح الهی برای نوع بشر هستند، مانند حضرت موسی، حضرت زرتشت و حضرت محمد. حضرت بها الله مظهر ظهور عصر ما هستند.
برای اینکه مفهوم مظهر ظهور را بهتر درک کنیم، مثالی عرض میکنم. خورشید مصدر روشنائی و حرارت برای موجودات روی کره زمین است، و بدون آن زندگی بر روی این کره خاکی غیر ممکن. اگر ما آئینه ای را مقابل خورشید قرار دهیم تصویر خورشید را در آن آئینه میبینیم و و هر چه آئینه تمیزتر باشد تصویر واضحتر خواهد بود. دراین مثال آفریدگار به خورشید تشبیه شده و مظاهر ظهور به آئینه ای در مقابل خورشید: در حالی که دسترسی به پروردگار برای ما ممکن نیست، مظاهر مقدسه منعکس کننده صفات حق خواهند بود. هر چند ممکن است این آئینه ها در ظاهر متفاوت به نظر برسند، اما همگی توانائی یکسانی در انعکاس تصویر خورشید را دارند.
به عبارت دیگر، هر چند مظاهر ظهور با اسامی مختلف و ظاهر متفاوتی ضاهر شده اند، ولی همگی از یک منبع سرچشمه گرفته اند. اگر به اوضاع آشفته جهان توجه کنیم، لزوم ظهور مظهر الهی بارز خواهد شد. حضرت بها الله میفرمایند:
بنام خداوند يكتا ...
رگ جهان در دست پزشگ داناست درد را مي بيند و به دانائي درمان ميكند . هر روز را رازي است و هر سر را آوازي . درد امروز را درماني و فردا را درمان ديگر امروز را نگران باشيد و سخن از امروز رانيد ديده ميشود گيتي را درد هاي بيكران فرا گرفته و اورا بر بستر ناكامي انداخته مردماني كه از باده خود بيني سر مست شده اند پزشگ دانا را از او باز داشته اند اينست كه خود و همه مردمان را گرفتار نموده اند نه درد ميدانند و نه درمان ميشناسند راست را كژ انگاشته اند و دوست را دشمن شمرده اند
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر