۱۳۸۷ شهریور ۲۳, شنبه

پرسش و پاسخ کوتاه در مورد آئین بهائی - قسمت دوم

(از آنجا که این متن را برای یک مصاحبه آماده کرده بودم، بسیار موجز است )

حضرت باب:

اگر به کتب آسمانی ادیان قبل مراجعه کنیم، متوجه می شویم که پیروان آن ادیان به دو ظهور در آخرالزمان بشارت شده اند و مطابق آن منتظر هستند که این ظهورات واقع شود. یهودیان در تورات به ظهور رب الجنود و مسیح بشارت داده شده اند ، در انجیل وعده به بازگشت مسیح و ایلیا شده است. و شیعیان منتظر بازگشت مسیح و مهدی موعود هستند. زرتشتیان نیز منتظر بازگشت سیوشانس و شاه بهرام هستند. در کتب مقدسه دیانت زرتشت آمده است:

سیوشانس (نجات دهندة‌ بزرگ جهان) دين را به جهان رواج دهد؛ فقر و تنگدستي را ريشه‌كن سازد؛ ايزدان را از دست اهريمن نجات داده، مردم جهان را هم فكر و هم گفتار و هم كردار كند.

ظهور حضرت باب- که بهائیان احتراما ایشان را حضرت اعلی مینامند- یکی از همان دو ظهور بشارت داده شده در کتب مقدسه قبل است.

حضرت اعلی به ظهور حضرت بهاالله بشارت دادند و در آثار ایشان آمده است که "من یظهره الله" (یعنی کسی که خداوند او را ظاهر میکند) به زودی ظاهر خواهد شد. همانطور که قبل از ظهور حضرت مسیح یحیی تعمید دهنده مردم را بشارت میداد که موعود تورات به زودی خواهد آمد، حضرت باب بشارت به نزدیک بودن طلوع عصر جدید فرمودند. به همین جهت لقب ایشان باب است که اشاره به همین نکته دارد: باب یعنی دروازه و ایشان دروازه ای بودند به عصر جدیدی که با اظهار امر حضرت بهاالله آغاز شد.

برای درک عظمت و حقانیت ظهور حضرت اعلی، میتوان به تاثیر دعوت ایشان اشاره کرد. حضرت اعلی جم غفیری را به تربیت الهی پرورش نمودند و تعالیمشان در افکار و احوال ایرانیان تاثیر عمیقی نمود و آنانرا مستعد ایمان به ظهور حضرت بهاالله نمود. علمای دینی که سلطه خود را در خطر میدیدند، و در دربار قاجار نفوذ هم داشتند، حکم به زندان و تبعید حضرت اعلی دادند و درتابستان سال 1850 در میدان عمومی تبریز ایشان را تیرباران نمودند.

متاسفانه سعی زیادی در تحریف تاریخ زندگی حضرت اعلی و مقام ایشان صورت گرفته است و میگیرد. شرح و رد تهمتهائی به حضرت اعلی نسبت دادند در این مختصر نمیگنجد. برای نمونه یکی از این اتهامات، اتهام عدم تسلط بر زبان عربی- که زبان اهل علم آن دوره بوده است- میباشد. و بعضا حتی برخی عنوان میکنند که ایشان از از دانش زبان عربی بی بهره بوده اند. اجازه بدهید بنده قسمتی از یکی از ادعیه نازل شده توسط حضرت اعلی که در آن فقط از حروف بی نقطه استفاده شده است را بخوانم، قضاوت در مورد تسلط ایشان براین زبان را هم بر عهده خوانندگان میگذاریم.



هیچ نظری موجود نیست: